I mamy nową histerię. Co więcej, przyłączyła się do niej część konserwatywnych komentatorów. Szkoda, bo to nie tylko kwestia wiary, nie tylko kwestia określonych pogladów, ale cywilizacyjnego standardu. W temacie przywołany został Dekalog i chyba nikt, nawet najbardziej zdeklarowany ateusz nie podważy jego znaczenia dla funkcjonowania społeczeństw. Nie zabijaj, nie kradnij, nie kłam- podstawa etyki, warunek współżycia społecznego. Granice dla zachowania ludzkiej godności. Chyba nie podlegają dyskusji. Nikt nie spiera się o to czy dopuścić zabijanie, kradzież, kłamstwo pod pewnymi warunkami. Nie ma dla nich akceptacji.
Skąd w takim razie dyskusje i "kompromisy" aborcyjne, skoro mamy Nie zabijaj! Nie pozbawiaj drugiego człowieka zycia, nie ważne czy mierzy 5, 25 czy 170 cm? To nie jest kwestia Twojego wyboru, to kwestia cudzego prawa do życia. Aborcjonista nie zabija zlepka komórek, zabija żywego, rozwijającego się, czującego człowieka, w wyjątkowo okrutny sposób zresztą. Czyż wybory innych ludzi, którym jednak prawa do zycia nikt nie zabrał, mają decydować o takimż prawie innych? No przecież nie, wystarczy najnowsza historia, zeby uświadomić sobie do czego przyjęcie takiej perspektywy i podjęcie takiej dyskusji prowadzi.
Sądzę, że proponowane rozwiązania są jedynymi możliwymi w tej kwestii, może z jednym wyjątkiem. W sytuacji gdy ciąża zagraża życiu matki powinna mieć ona sama i jej bliscy w dalszym ciągu mieć możliwość podjęcia decyzji. W pozostałych kwestiach nie widzę powodów, dla którego dorośli, obcy ludzie mieliby prawo do decydowania o tym czy uśmiercić bądź ocalić drugiego człowieka. Mówicie lewacy, że to barbarzyństwo, wycieracie sobie twarze ś.p. Marią Kaczyńską, tymczasem tu nie ma miejsca na kompromis. Nasza wolność, "nasz brzuch" kończy się tam gdzie zaczyna się wolność i życie drugiego człowieka. Tylko tyle i aż tyle...
